W sensie ogólnym Tai Chi jest narzędziem które możemy zastosować do naprawdę wielu dziedzin naszego życia. Wszystko zależy od tego na jakiego instruktora (mistrza, jeśli mamy więcej szczęścia) trafimy i od tego co sami chcemy osiągnąć.

Podstawową definicją jest przeważnie coś zbliżonego do słów „Tai Chi jest chińską sztuką walki która służy do wzmacniania ciała i polega na wykonywaniu ściśle ustalonego układu powolnych ćwiczeń”.

Ruch powinien być spokojny, zrelaksowany – tak by możliwe było swobodne ułożenie ciała, bez napięć i blokad. Umysł uspokaja się , emocje wyciszają, wzmacnia się uwaga, umiejętność obserwacji.

W zależności od tego co chcemy ćwiczyć możemy sobie wybrać dany aspekt – albo bardziej zwracamy uwagę na zastosowania bojowe (ćwiczymy np. elementy samoobrony albo „pchające dłonie”) albo skupiamy się na rozwoju wrażliwości na przepływy energii wewnętrznej (bardziej wybieramy elementy medytacji, ćwiczenia chi kung). W każdym przypadku rozwija się wrażliwość na delikatne zmiany – odczuwamy wszystko co się dzieje w nas i w otoczeniu.

Żeby ćwiczyć tai chi nie jest wymagana żadna szczególna sprawność fizyczna dlatego zwłaszcza jest polecane osobom w okresie rekonwalescencji po urazach, chorobach itp. Ponieważ nacisk jest położony na swobodny, naturalny ruch bez zbędnych napięć i obciążeń, każdy może ćwiczyć. Efekty przychodzą poza tym właśnie wtedy, kiedy ciało stanie się rozluźnione.

Czym jest Tai Chi – tego nie wie nikt, no, prawie. Tyle że nawet jeśli wie to i tak nie zdoła nam tego wytłumaczyć. Tao nazwane słowami nie jest prawdziwym Tao. Tai chi jest tak obszerną, złożoną, bogatą ... dziedziną sztuki, medytacji, ćwiczeń.... że zasadniczo może pomieścić wszystko co chcemy. Jednocześnie podstawowe zasady są tak jasne i oczywiste, że aż trudno uwierzyć że może być coś tak prostego. Problem teraz tylko jak to zrobić, czy nam się chce, czy wyćwiczymy wszystko (długo i cierpliwie). Jak zwykle wszystko zatem zależy od tego jak my sami interpretujemy Tai Chi, co chcemy osiągnąć, i do czego może nam się przydać.

Jest oczywiście kilka powszechnym modeli:

- Tai Chi jest sztuką walki – Niewątpliwie jest, ale rzadko znajdziemy instruktora który będzie w stanie się obronić przed dowolnym atakiem używając wyłącznie Tai chi.

- Tai Chi jest starą sztuką walki używaną obecnie do wzmocnienia ciała - Tak, ale tylko niektórych mięśni, ćwiczą głownie nogi i trochę ramiona (barki). Poprawia się koordynacja, gibkość, równowaga ale to jest tylko środek prowadzący do innych celów (albo skutek uboczny)

- Tai Chi jest sztuką walki ale to co widzimy na treningach jest przekształcone tak, że ruchy są symboliczne a zastosowania mocno abstrakcyjne - Tak, i dlatego ktoś kto tylko widzi formę bez zastosowań może skupić się na poznawaniu coraz to nowych stylów, nowych form, poznawaniu nowych instruktorów – to jest najbardziej popularne podejście.

- Tai Chi jest sztuką walki ale podstawową zasadą jest miękkość i delikatność – No i tu zaczynają się schody. Jak można kogoś delikatnie uderzyć tak żeby poleciał kilka metrów do tyłu, jak można prawie się nie poruszając spowodować że ktoś się wywraca (pozornie bez naszego udziału).

- Tai Chi jest sztuką walki ale wykorzystującą energię wewnętrzną zamiast siły mięśni – To jest dla mnie obecnie podstawą pracy i rozwoju. Po wielu latach pracy i nauki, jestem na drodze na której świat jest przede wszystkim energetyczny, kiedy rzeczy dzieją się na wielu różnych płaszczyznach. I nie jest to już wcale walka.